Uit grote trials is gebleken dat vitamine C, wanneer dit een aantal dagen in hoge doseringen wordt toegediend, veilig is. Ook is in diverse onderzoeken naar voren gekomen dat vitamine C, mits tijdig toegediend (liefst binnen de eerste 6 uur na het stellen van de diagnose) de mortaliteit kan verlagen. Ook bij toepassing als onderdeel van het MATH-protocol in de VS is gebleken dat vitamine C een zeer gunstige uitwerking heeft op het indammen van de ontstekingsreactie. De onderbouwing daarvoor is in vele publicaties gegeven.
Grote trials kunnen een vertekend beeld geven, zo ook de ACTS-trial
Recent werden de resultaten gepubliceerd van de ACTS-trial. Bij de resultaten werd geconcludeerd dat er geen verschil was tussen de patiëntengroep die vitamine C en hydrocortison en thiamine ontving en de groep die dit niet ontving. Echter, bij betere bestudering blijkt dat de gemiddelde tijd tussen het opnemen van de patiënt in het onderzoek en de eerste toediening van vitamine C, 12 uur bedroeg. En dát terwijl de protocollen van de ziekenhuizen die deze therapie toepassen nadrukkelijk aangeven dat vitamine C zo vroeg mogelijk (binnen 6 uur na stellen van de diagnose) moet worden toegediend.
Een ander probleem is de grote variatie in de patiëntengroep, waardoor een vertekend beeld ontstaat.
32 % van de patiënten had een onderliggende maligniteit (kanker), en de meest voorkomende doodsoorzaak hield verband met terugtrekking vanwege terminale ziekte. Ook werd minder dan 50% van de patiënten 4 dagen lang met de vitamine C-therapie behandeld (in afwijking van de onderzoeksopzet), waardoor het effect van de therapie ernstig werd benadeeld. Zie hier voor de publicatie van de resultaten van de ACTS-trial.
Eerder werd vitamine C therapie in de VITAMINS trial ook veel later dan de geadviseerde 6 uur na stellen van de diagnose, toegediend. En n.a.v. de CITRIS-ALI trial werd dit artikel ingestuurd door De Grooth, Elbers en Vincent waarin wordt betoogd dat de bruikbaarheid en efficiency van een Randomized Controlled Trial aanmerkelijk zou toenemen als er meer naar ziekte-specifieke ‘eindpunten’ wordt gekeken, zoals in dit geval voor het aantonen van het effect van de HAT therapie (waaronder ook vitamine C). Ook deze video, “Sepsis Treatment & Vitamin C – Trials & Updates (Septic Shock)’ legt goed uit wat de knelpunten zijn van de CITRIS-ALI Randomised Controlled Trial.
De bovengenoemde brief van De Grooth, Elbers en Vincent legde bloot dat bij nadere bestudering en correctie van de gegevens (met de scores van de patiënten die in de contrôle-groep voortijdig waren overleden) de resultaten van de therapie juist veel positiever bleken dan werd voorgesteld. Hierover staat te lezen op de website van de FLCCC:
“CITRIS-ALI, the largest double blind placebo controlled trial of high dose AA in ARDS patients found that both mortality and decreased ICU length of stay were markedly reduced in the treatment arm. The reasons for the lack of immediate adoption of this therapy in ARDS can only be explained by the fact that the original primary outcome analysis failed to account for all the early excess deaths in the control group, where no severity of illness (SOFA) score was assigned to the patients who died. A subsequent letter to the editor demanded an analysis accounting for these early deaths. The study authors complied and reported the primary outcome of SOFA score to be statistically significantly decreased at 96 hours. Thus, CITRIS-ALI, although inexplicably portrayed as a negative trial, was instead, profoundly positive in terms of its primary outcome and important secondary outcomes.” (Bron: FLCCC)
[/swifty_text][/swifty_grid_column][/swifty_grid_row]
